RHEL 7 ve CentOS7'de LCAP Nasıl Yapılandırılır?

LCAP sunucunun üzerindeki birden fazla bulunan NIC kartlarının bunları tek bir kart gibi kullanmamıza olanak sağlayan, bu oluşturduğumuz arabirim ile NIC kartları arasında yedeklilik ve bant genişliği sağlayan bir birleştirme yöntemdir diyebiliriz. Kullanılan bu yönteme aslında Ether Channel denilmektedir. Ether Channel kendi içerisinde bir Cisco Protokolü olan PAgP(Port Aggregation Protokol) ve bir IEEE 802.3ad standardı olan LACP(Link Aggregation Control Protokol) olarak ikiye ayrılmaktadır.

GNU/Linux dünyasında NIC kartları birleştirme işleminin genel adına bonding veya Network Teaming denilmektedir. Bir bonding modu ile LCAP yapılabilir. Ancak LCAP yapılacak olan sunucunun switch’inin de LCAP protokolünü desteklemesi gerekmektedir.

İlk adım olarak Network Manager aktif ise sunucumuzda Network Manager servisini durdurup pasif hale getiriyoruz.

nmtui komutu ile aktif olup olmadığına bakabilirsiniz. Yukarıdaki gibi bir ekran açılacaktır. Aşağıdaki komutlarla önce servisi durdurup ardından disable ediyoruz.

systemctl stop NetworkManager
systemctl disable NetworkManager

Network Manager’i devre dışına bıraktığımız için DNS serverları elle girmemiz gerekiyor. /etc/resolv.conf’u vi gibi bir metin editörü ile açıp düzenleme de yapabilirsiniz. Ben aşağıdaki gibi bir yöntem tercih ediyorum genelde.

echo "nameserver 8.8.8.8" > /etc/resolv.conf 

Sonrasındaki adım ise bonding modülünün etkin olup olmadığını kontrol etmektir. Aşağıdaki komutla kontrol edebilirsiniz:

# modinfo bonding
modinfo: ERROR: Module alias bonding not found.

Eğer modül yüklü değil ise aşağıdaki komut ile modülü aktif hale getirebilirsiniz.

# modprobe --first-time bonding

Ardından bonding kernel modülünü yüklemek için aşağıdaki komutu giriyoruz.

# modprobe bonding

etc/sysconfig/network-scripts/ dizinine ifcfg-bond0 isimli bir dosya oluşturuyoruz. Vi yada nano gibi bir editörle aşağıdaki gibi düzenleyebilirsiniz.

DEVICE=bond0
Type=Bond
NAME=bond0
BONDING_MASTER=yes
BOOTPROTO=none
ONBOOT=yes
IPADDR=89.207.131.xx
PREFIX=24
GATEWAY=89.207.131.1
NM_CONTROLLED=no
BONDING_OPTS="mode=4 miimon=100 lacp_rate=1"

mode=4 ifadesi bizim LACP kullanacağımızı belirtiyor. Bonding mode’larına aşağıdaki tablodan bakabilirsiniz.

ens33 kartı için aşağıdaki configi uyguluyoruz.

# vim /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-ens33
DEVICE=ens33
NAME=bond0-slave
TYPE=Ethernet
BOOTPROTO=none
ONBOOT=yes
MASTER=bond0
SLAVE=yes

ens33 kartı için, aşağıdaki configi uyguluyoruz.

# vim /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-ens34
DEVICE=ens34
NAME=bond0-slave
TYPE=Ethernet
BOOTPROTO=none
ONBOOT=yes
MASTER=bond0
SLAVE=yes

Son olarak interface’leri down/up yapıp bond’u aktif hale getiriyoruz.

# ifdown ifcfg-ens33
Device 'ens33' successfully disconnected.
# ifdown ifcfg-ens34
Device 'ens34' successfully disconnected.
# ifup ifcfg-ens33
Connection successfully activated (D-Bus active path: 
/org/freedesktop/NetworkManager/ActiveConnection/5)
# ifup ifcfg-ens34
Connection successfully activated (D-Bus active path: 
/org/freedesktop/NetworkManager/ActiveConnection/6)

Yapılandırmamızı kontrol etmek için:

[root@localhost emre]# cat /proc/net/bonding/bond0 
Ethernet Channel Bonding Driver: v3.7.1 (April 27, 2011)
Bonding Mode: load balancing (round-robin)
MII Status: up
MII Polling Interval (ms): 0
Up Delay (ms): 0
Down Delay (ms): 0
Slave Interface: ens34
MII Status: up
Speed: 1000 Mbps
Duplex: full
Link Failure Count: 0
Permanent HW addr: 00:0c:29:c5:87:86
Slave queue ID: 0
Slave Interface: ens33
MII Status: up
Speed: 1000 Mbps
Duplex: full
Link Failure Count: 0
Permanent HW addr: 00:0c:29:c5:87:7c
Slave queue ID: 0
[root@localhost emre]#